Chicken

A missing ‘t’.
I joined the kip
on the slab.
I did pull-ups
on the wish bone.

As the vlees
slid off, I fell in love
with my own face,
ook ook ook.
The breast bone,
ongekleed, shone.

The chicken had ranged free,
Komisch, stom
maar niet dom,
spijkerbroek en pet.
As a climber, I ascended a drumstick.

Wings of desire,
the sexy skin.
My shirt is pink.
I sit on the Buddha spot
and graaf kippenverhalen op.

The joints lie neatly on the board,
breast, thighs, legs, vleugels.
Let’s do this.

Treadstone

Full-grown lambs loud
bleat from hilly Jason,
and wit, too pissed
to scream “voilà la guerre!”
attacks few-winged cookies.

Bug the hanging heart.
Lack, your name be known,
breaded, stripped, lip-clicks.
Sunken foal, flailing in pungent cider,
happiest lynch – you left
the door of care worms
where such salty sprayed-on style be open.

Same-named compounds
eat out a living,
blue shrugged off with jigs;
bottles in the distance,
stone me if I cared less,
dampen must-see laws.

A
tooth seared mum would do.
At ease, fellow mod;
ology, ology widows widest.

High Tea

So, Sesame Street, return of the silk vessel. Big.
Out, damned spot! Out, ice age!
Ijsvogels book of French France, zweet in de namiddag.
Ijsvogels knikken hun hoofden op de muziek. High tea.
Buiten bereik van ratten. Miniscule goddelijke koekjes.

There is no place for humorous incidents or love affairs.
This is no place, no time. This is pure hop, bursting
with the wild, rich with scattered child.

So almond-shaped were her eyes that she became
an object of worship.
Ontsnappen op haar kleine tepels? Zomer en sla. Onnozel.
Zodra de Ijsvogels smelten wordt massa toegevoegd
aan schilderijen van de oceanen van bier.

There is no place for humorous affairs or love incidence.
There is place and there are times. This is purified hop, bursting
with wilderness, rich with rooted child.

Highest tea priestess, suburban wizardry of rural witches.
Bigger birds. Ijsvogels, helicopters, burned gebeuren. Whose hilly bourne?
Een multi-muziek van de middeleeuwen, opgediend
op gele borden, met Darjeeling en
miniscule goddelijke koekjes.

High Tea met dappere ijsvogels en Persian pickles.

Sketsen uit Loven, kus


I

Vampire bats;
Ze bewegen zich gemakkelijker door het leven,
Grillig, verslaafd en vers als veldsla.

Ze voeden zich met koeienaders waar ’t Benidormeffect
De meester overmeestert.
De onderlinge artistiekelingen plakken aan elkaar

Logistics – do you crop up in Asterix?
We do our thing on place-mats
And Rick had sweet swans.

II

Bomenvreters; de wirwar van huilbuien
Elke kweekt een aardappel,
Grillig en onverschillig, open als wireless.

Lovende trio’s van geiten komen met een voorstel,
De kroegeigenaar ziet ze graag elke week bij
Broeierige avonden.

A sirocco whistling thru a camel’s skeleton
And a dance hall air horn
Spread the icing on the cured salmon.

control

I think the problem lies
vuile vuil, hele donkere jurk
with the use of 'control'
in the original English sentence,
slakken en hamsters

It literally means to have power
over how others see you,
so not to allow people free will
ambachtelijk to have their own
opinions about you.

This is not, I think korst, what you mean.
In the Dutch and the subequent back-translation,
Tilburg boven Keltische ochtenden,
you seem to arrive at a better sentence
i.e. Ik ben zeer gemotiveerd om anderen
te beinvloeden hoe ze over me denken.
(I'm highly motivated to influence
wirwar how others see me.)

Is that what you want to say?
I mean, I gelukkig gelukkig, Gulag
lagen assume you are not seeking powers
of mind-control!
So the back-translation works, right?
tik

Dream 5

Walking north through the bombed-out city of my birth,
lighting my way with a mobile phone, searching for Magdala Road.
Distances seemed greater than I remembered and was Nottingham
bombed out or being maniacally redeveloped, bulldozers and cranes amok?
The flat had wide theatrical stairs. Benjamin was in the living room and the central heating was on full.

HET HANGVERLEDEN

Er hing iets in de lucht.
‘Think Twice’ van Donald Byrd
zweeft op een briesje;
zijn trompet kietelt gevels in de Roggestraat
wrijft langs de stoep in de Cappucijnenstraat.
Hij is ontsnapt, zonder commotie, uit een ochtend raam
in de Roggestraat,
hij sjouwt zachtjes het hele liedje mee.
Drijvend langs stoffige kozijnen van dorpsachtige woningen, ‘Think Twice’ zoekt andere muziek op, komt een stukje Steely Dan tegen in the Lievevrouwplein, Dean Park z’n talk box manipuleerde guitar solo uit ‘Haitian Divorce’
Wooah wah wearh ha hooo wah
en ontmoet hip hop uit 1989 bij Cafe Langeboom (‘Footprints’ door Tribe Called Quest wat ‘Think Twice’ herbruikt).
More is more, more is more, not less is more.
Samen flaneren ze verder.
Fietsers en autos en voetgangers hebben wazige contouren. De wegen zijn time lines.
Andere solos en choruses vullen de ruimtes tussen gebouwen en huizen: rondos,
intermezzos, bleeps and feedback, achoestische muziek en Bulgarse vrouwen, de kreten van Lemmy uit Motorhead, micro-house van Ricardo Villalobos, ‘Easy Lee’, Boef en de Gelogeerde Aap.
In het Wilhelmina Park, a magic bottle never empty always full, samples and solos share the air with overtures and concerts.
Borne on smoky breezes, the city spaces are crammed with human time and muziek van telloze instrumenten, stereos, radios, MP3 spelers en stemmen,
een spinnenweb, waarbij het verleden niet verdwijnt maar rondhangt,
het hangverleden.
Vibraties van de stad zorgen voor ons.
Er hangt iets hier in de lucht
wat blijven hangen zal.
Wij zullen blijven hangen,
aanhangers van de tijd.