stiletto crow - poetry show

Wijs

Ik ben wijs als een kraan.
Als ik mijn kraan opendraai komt plotseling
een Atlantische oceaan van natte ideeën (woossh),
dankbaar ben ik, maar ik pleeg toch diefstal.
Pleeg diefstal. Steel een flamingo,
kleurig en onhandig als geen ander; evolutie van
mijn vogeltrekjes
maar, (and I say this in all seriousness of green grass
and asses) jat geen pasta; zij heeft pasta nodig, niet wat je smeert maar wat je
kookt in tranen in koperen pannen.
Ontrouwe flamenco danseres,
faithful to my promises,
langzaam vuur over mijn ‘s’.
Boks brouwer schouder CCHHHOUMMMMM
luidt de deur van de auto; ik ben de pit in de perzik,
stevig, rood, door naar de volgende ronde, gedurvd.
Mijn beloftes, mijn lippen van Adam, ormolu,
glijden glissando langs dokter duvet,
Vlieg en mug, ondersteboven taart.
Pasta of vrouw? X is niks, een verpeste zee
grenst aan tevredenheid.
Ik ben een zachtaardige reus want ik voel me thuis in ramen
waar spinnenwebben kunst zijn, waar de spinnen sporten.
Ik zal betalen met een kromme munt.
Mijn boek is 51 pagina’s leeg en sappig,
onwijs wijs.
En jij met je regenjas, bent door naar de finale.