stiletto crow - poetry show

Iemand verroerde zijn bord


Hij greep zich vast aan de wastafel terwijl hij een fragment van een gedicht van Christina Rossetti zachtjes fluisterde, zijn stem hees:
In leaves and silver fleurs-de-lys
In leaves and silver fleurs-de-lys
Hij zag de woorden voor zich terwijl hij ze uitsprak.

Elke avond declameerde Cas poezie om dromen op te wekken. Hij vond deze methode beter werken dan kaas of drugs. Het was sneller en goedkoper maar het allerbelangrijkste: het was precies. De woorden die hij gebruikte werden de fysieke achtergrond van zijn dromen.

Een week geleden was “One reared his plate” trouwens ook van Rossetti, de catalysator voor een rozige ober in een drukke tapas bar. Hij hield zijn bord met tortilla omhoog in een parodische vlaag van agressie, boven de hoofden van geschockeerde directeuren die aan het lunchen waren om op een zojuist afgesloten deal te proosten. De manager van de bar schreeuwde naar Juan en wenkte naar hem dat hij het bord moest neerzetten en terug naar de keuken moest gaan.

Begin december maakten de manager, Juan en Cas een uitstapje naar een dennebos. Juan wees naar een aangemeerde boot in een vijver aan hun rechterkant. Cas begreep dat hij moest instappen. Eenmaal gezeten keek hij naar de andere mannen. Hij vroeg zich af waarom hij niet eerder had opgemerkt dat ze allebei hun hoofden hadden geschoren. Ze waren hun wangen in aan het zuigen en maakten slurp geluiden .

De vijver was maar ongeveer een meter diep maar de bodem lag bezaaid met etensborden.